To jest blog Grupy wsparcia " Diabetyk" w Czechowicach-Dziedzicach
Na stronach będzie można przeczytać co robimy , jakie mamy plany i wszystko to czym nasza grupa się zajmuje i czym żyje . Wiele dobrych rad i wskazówek dotyczących diabetyków ale także jak się bronić przed cukrzycą.
SPOTKANIA NASZEJ GRUPY ODBYWAJĄ SIĘ PRZY Traugutta 1( wejście od strony Rehabilitacji , 1 piętro ostatni pokój po lewej stronie )
Kontakt tel. z administratorem strony 509247354
Niski indeks glikemiczny i niski ładunek glikemiczny stosowanej diety to ważny czynnik profilaktyki cukrzycy, insulinooporności, chorób serca i nowotworów. Powolne przyswajanie węglowodanów to wolny wzrost poziomu cukru we krwi po posiłku i mniejszy wyrzut insuliny. A mniejsze wahania cukru i insuliny to także sposób na zapobieganie napadom głodu i senności po posiłku. Dieta oparta o produkty z niskim IG i ŁG, bogata w błonnik, nie tylko zapobiega otyłości, lecz także ułatwia zrzucenie zbędnych kilogramów.
Co to jest indeks glikemiczny?
Indeks glikemiczny (IG) to klasyfikacja produktów żywnościowych na podstawie ich wpływu na stężenie glukozy we krwi czasu, w którym następuje wzrost stężenia glukozy we krwi (glikemia poposiłkowa). Im szybciej produkt ulega trawieniu i im szybciej następuje wzrost poziomu cukru we krwi, tym wyższa wartość indeksu. Jeden z największych wzrostów glikemii poposiłkowej następuje po spożyciu czystej glukozy – z tego względu przyjęto dla niej wartość indeksu 100. Jest to wartość umowna. Hiperglikemia to podwyższony poziom wolnej glukozy we krwi, której stężenie przekracza 200 mg/dl. Pierwsze symptomy hiperglikemii mogą jednak pojawić już przy niższym zacukrzeniu w przedziale 100‑126 mg/dl.
IG – klasyfikacja:
produkty o niskim IG – poniżej 55
produkty o średnim IG – w przedziale 55‑70
produkty o wysokim IG – powyżej 70
Co wpływa na IG produktów?
Wartość IG ściśle zależy od ilości i rodzaju węglowodanów w produkcie. Węglowodany, które łatwo się rozkładają (cukry proste), ulegają szybkiemu wchłanianiu i powodują gwałtowny wzrost glikemii poposiłkowej. Natomiast węglowodany, które trudniej poddają się procesowi hydrolizy, wchłaniają się powoli i stosunkowo łagodnie podwyższają poziom glukozy we krwi (Dudziak, 2013, s.101). Na wartość IG wpływa także: stopień dojrzałości owoców, zastosowana metoda przetwarzania żywności, stopień rozdrobnienia produktu, obecność białka, tłuszczów, kwasów organicznych, pektyny, taniny i kwasu fitynowego, które utrudniają trawienie skrobi (Dudziak, 2013, s. 102). Im dłużej gotujemy produkty zawierające skrobię (makaron, kasze, ziemniaki, marchewkę), tym szybciej są trawione i węglowodany w nich zawarte są szybciej przyswajane. Istotną rolę w obniżaniu IG odgrywa błonnik rozpuszczalny i będące jego częścią beta-glukany.
Jak błonnik obniża indeks glikemiczny pokarmów?
Błonnik czyli włókno roślinne konieczne dla utrzymania prawidłowej funkcji jelit. Beta‑glukany będące częścią błonnika rozpuszczalnego, tworzą w jelicie śluzowatą warstwę ochronną, która opóźnia hydrolizę skrobi i wchłanianie węglowodanów. Lepki żel okleja pokarm poddawany trawieniu, przez co enzymy trawienne mają do niego utrudniony dostęp a sam proces trawienia trwa dłużej. Poziom cukru podnosi się dzięki temu powoli, co zapobiega nagłemu wzrostowi insuliny we krwi. Jak obniżyć indeks glikemiczny potraw? Najlepiej dodać do nich: otręby owsiane wysokobłonnikowe, płatki owsiane czy nasiona lnu, czyli produkty bogate w błonnik rozpuszczalny. Błonnik daje też na dłużej poczucie sytości i zapobiega napadom wilczego głodu, ponieważ zwiększa objętość treści pokarmowej. Utrata wagi i utrzymanie prawidłowej masy ciała stają się łatwiejsze przy regularnym spożywani pokarmów bogatych w błonnik.
Co to jest ładunek glikemiczny? Indeks glikemiczny określa tempo wchłaniania węglowodanów, nie uwzględnia jednak ich ilości. Aby określić, jaki faktyczny wpływ na poziom cukru we krwi ma zjedzenie danej ilości węglowodanów, należy posłużyć obliczyć ładunek glikemiczny.
Ładunek glikemiczny (ŁG) jest wskaźnikiem rzeczywistego wpływu spożytego pokarmu na glikemię poposiłkową. Jest to iloczyn IG oraz zawartości przyswajalnych węglowodanów w porcji produktu, podzielony przez 100. Ładunek glikemiczny całodniowej racji pokarmowej jest sumą ŁG wszystkich produktów spożytych w ciągu dnia. Wartość ładunku glikemicznego oblicza się według wzoru:
gdzie
ŁG – ładunek glikemiczny
IG – indeks glikemiczny
W ilość węglowodanów w danej porcji (w gramach)
ŁG – klasyfikacja:
produkty o niskim ŁG – poniżej 10 g
produkty o średnim ŁG – w przedziale 10-20 g
produkty o wysokim ŁG – równe lub powyżej 20 g
Dzienny ładunek glikemiczny – klasyfikacja
mały (ŁG < 80 g)
średni (ŁG w przedziale: 80‑120 g)
duży (ŁG > 120 g)
Jak obliczyć ładunek glikemiczny posiłku?
Wiedza to przydaje się nie tylko osobom chorym na cukrzycę, lecz wszystkim, którzy chcą zadbać o prawidłową dietę.
Przykład:
Obliczmy ładunek glikemiczny 100 g arbuza, zwykłego chleba i żytniego chleba.
Dane:
arbuz, IG = 72, zawartość węglowodanów = 3,2 g
chleb zwykły, IG = 69, zawartość węglowodanów = 57 g
chleb razowy, IG = 47, zawartość węglowodanów = 41,5 g
Ładunek glikemiczny – wyniki
arbuz: 72 x 3,2/100 = 2,30
chleb zwykły: 69 x 57/100 = 39,33
chleb razowy: 47 x 41,5/100 = 19,50
Wnioski:
Produkty o zbliżonym indeksie glikemicznym (arbuz IG = 72, chleb zwykły IG = 69) mogą mieć zupełnie inne ładunki glikemiczny z uwagi na inną zawartość węglowodanów (arbuz ŁG = 2,30; chleb zwykły ŁG = 39,33). Ma to wpływ na poziom glukozy we krwi oraz powstawanie tkanki tłuszczowej.
Po zjedzeniu zwykłego chleba poziom glukozy wzrośnie wysoko i będzie się utrzymywał dłużej, ponieważ zwykły chleb ma wysoki IG (69) i zawiera dużo węglowodanów. Takiej ilości glukozy we krwi organizm nie będzie w stanie zużyć na bieżące potrzeby energetyczne i uzupełnienie zapasów glikogenu, i nadwyżkę zamieni w tłuszcz.
Poziom cukru po spożyciu arbuza wzrośnie szybko, ale niezbyt wysoko i na krótko ze względu na niewielką liczbę węglowodanów i niski ŁG. Spożycie arbuza nie będzie miało znaczącego wpływu na naszą wagę.
Węglowodany złożone pochodzące z chleba razowego o niskim IG będą wchłaniać się stopniowo. Poziom cukru po posiłku podniesie się, ale nie tak raptownie i nie tak wysoko, jak po spożyciu zwykłego chleba. Lekko podwyższony poziom glukozy we krwi będzie się utrzymywał dość długo ze względu na dużą liczbę węglowodanów i stopniowe uwalnianie cukru do krwi. Organizm zużyje go na potrzeby energetyczne i uzupełnienie zapasów glikogenu w mięśniach lub wątrobie. Nie zachodzi tu niebezpieczeństwo zamiany nadwyżki glukozy w tłuszcz.
Co się dzieje w organizmie po spożyciu produktów o wysokim IG / ŁG?
Po spożyciu pokarmów o wysokim IG/ŁH poziom glukozy raptownie wzrasta i następuje nagły wyrzut insuliny. Insulina to hormon produkowany przez trzustkę. Odgrywa bardzo istotną rolę w regulacji poziomu glukozy we krwi i tworzeniu substancji zapasowych (tłuszczu), dlatego tak ważne jest, aby utrzymywać jej poziom na możliwie niskim poziomie. Produkty, po których poziom cukru we krwi gwałtownie rośnie, pobudzają trzustkę do produkcji insuliny. Insulina wychwytuje cząsteczki glukozy z krwi, aby obniżyć w niej poziom cukru, i aby cukier, który stanowi paliwo dla mózgu i mięśni, mógł dotrzeć do tych organów. Nadwyżkę przekształci w glikogen lub w tkankę tłuszczową. Zwykle po zjedzeniu obfitego posiłku złożonego z dużej ilości białego ryżu czy makaronu po ok. 2 godzinach znów jesteśmy głodni. Dzieje się tak dlatego, że produkty te są szybko trawione, a następnie równie szybko następuje rozkład zawartych w nich węglowodanów do glukozy, która błyskawicznie przenika do krwi. To wówczas następuje nagły wyrzut dużej ilości insuliny do krwi, która musi poradzić sobie z tak dużą ilością cukru na raz. Jeśli insulina działa prawidłowo, glukoza bardzo szybko znika z krwi. Jednak gwałtowny wzrost i spadek glukozy we krwi sprawiają, że odczuwamy brak energii. Po posiłku o wysokim ŁG zwykle ogarnia nas nagła senność. W takiej sytuacji zwykle sięgamy po coś słodkiego, aby dodać sobie energii i poprawić nastrój, a wówczas cały cykl się powtarza.
Odpowiedź organizmu na spożycie produktu wysokim IG
Korzyści z diety o niskim indeksie glikemicznym
Dieta oparta o produkty mające niski i średni IG jest najkorzystniejsza dla zdrowia. Produkty o niskim IG i ŁG są trawione znacznie wolniej, dzięki czemu dłużej nie odczuwamy głodu. Utrzymywanie niskiego poziomu insuliny zapobiega nagłym wyrzutom insuliny i wahaniom poziomu cukru we krwi, jak również gromadzeniu się tłuszczu – ułatwia jego przetwarzanie jego zapasów na energię. Spożywanie produktów o niskim IG pozwala sprzyja utrzymywaniu prawidłowej wagi (Dudziak, 2013, s. 103). Dieta o wysokim IG może być przyczyną insulinooporności, która jest podłożem rozwoju cukrzycy typu 2 oraz otyłości. Utrzymująca się hiperglikemia poposiłkowa i insulinooporność są jedną z przyczyn zmian chorobowych w naczyniach krwionośnych, które mogą prowadzić do choroby niedokrwiennej serca i udaru mózgu (Kulczyński, 2015, s. 51). Badania wykazały, że u pacjenci z insulinoopornością, mają również podwyższony poziom cholesterolu i trójglicerydów w porównaniu do pacjentów, którzy mają wysoką wrażliwość na insulinę (Kulczyński, 2015, s. 52). Flemin i Godwin wykazali w badaniach, że dieta oparta na produktach mających niski IG w czasie 5-12 tygodni wpływa na obniżenie poziomu cholesterolu całkowitego i LDL, obniżając ryzyko miażdżycy (Kulczyński, 2015, s. 54). Inny eksperyment wykazał, że osoby na diecie niskoglikemicznej mają niższe ciśnienie tętnicze krwi (Kulczyński, 2015, s. 54). Przewlekła hiperglikemia powoduje w organizmie stres oksydacyjny, skutkujący nadmiernym wytwarzaniem wolnych rodników. Stres oksydacyjny zwiększa ryzyko uszkodzeń DNA, białek i lipidów – sprzyja przyśpieszeniu procesów starzenia się komórek, osłabieniu układu immunologicznego oraz rozwojowi chorób nowotworowych. Stale podwyższony poziom cukru we krwi obniża zdolność organizmu do usuwania wolnych rodników (Dudziak, 2013, s. 453). Hiperglikemia poposiłkowa przyśpiesza wzrost i namnażanie się komórek nowotworowych, przy cukrzycy typu 2 te procesy zostają spotęgowane (Dudziak, 2013, s. 460). Badania i eksperymenty prowadzone w różnych ośrodkach naukowych potwierdzają liczne korzyści ze stosowania diety o niskim IG i ŁG profilaktyce cukrzycy, chorób układu krążenia i chorób nowotworowych. W siedmioletnich badaniach Women’s Health Study trwające 7 lat, w których wzięło udział 40 tys. kobiet po 45. roku życia, wykazano, że u kobiet w okresie przed menopauzą, mających siedzący tryb życia i spożywających posiłki z wysokim ŁG, ryzyko zachorowania na raka piersi było 2,35 razy wyższe niż u kobiet na diecie niskoglikemicznej (Malczyk, 2015, s. 69). Dieta jest istotnym czynnikiem chorób cywilizacyjnych – zmiana wzorca żywieniowego w postaci przejścia na dietę o niskimi IG i ŁG, może mieć duży wpływ na zmniejszenie ryzyka zachorowania.
Zasady diety o niskim IG
Staraj się spożywać 3-4 posiłki dziennie, aby nie powodować wahań cukru we krwi.
Pierwszy posiłekzjedz najpóźniej do 1 godziny po przebudzeniu. Ostatni posiłek zjedzco najmniej na 2-3 godziny przed snem.
Podstawa diety to produkty roślinne takie jak warzywa, rośliny strączkowe czy niewielkie ilości owoców, a także orzechy, pestki czy awokado jako źródło tłuszczu. Do tego pełnowartościowe źródła białka: dobrej jakości mięso, ryby i jaja. Dodatek węglowodanów głównie w postaci produktów o niskim IG i ŁG, najlepiej w postaci kasz, otrąb owsianych, płatków owsianych czy chleba pełnoziarnistego.
Jadłospis oprzyj o produkty o niskim IG (0-55). Powinny stanowić bazę dla każdego z posiłków.
Dopilnuj, aby produkty o wysokim IG (powyżej 70)występowały w Twoim jadłospisie jak najrzadziej.
Nie gotuj zbyt długi makaronu, kaszy, ziemniaków, marchewki i innych produktów, które zawierają skrobię.
Jedz ryby i mięso – 2 porcje ryb i 3 porcje mięsa w ciągu tygodnia.
Spożywajtłuszcze roślinne: oliwę i olej kokosowy, ewentualnie: rzepakowy. Zachowaj proporcje pomiędzy tłuszczami roślinnymi i zwierzęcymi.
Nawadniaj organizm (pij 1,5-2 l wody/dzień). Najlepszy wybór to: niegazowana woda mineralna, niesłodzone herbatki ziołowe i owocowe, ewentualnie niesłodzone soki warzywne. Nie zaleca się picia kolorowych napojów gazowanych słodzonych cukrem (cola, oranżady, napoje owocowe) oraz słodzonych nektarów i soków.
Zrezygnuj z używek(papierosy, alkohol; alkohol powoduje znaczne wahania cukru we krwi w trakcie oraz na kilkanaście godzin po spożyciu).
Ogranicz stosowanie cukru. Możesz zastąpić go, wybierając ksylitol, który ma niski indeks glikemiczny [IG=9], więc jego spożycie nie podnosi tak bardzo poziomu cukru i insuliny, jak spożywanie cukru
Ogranicz spożycie soli(do 5 g/dobę). W trosce o układ krążenia zastąp zwykłą sól kuchennej, solą morską Sante o obniżonej zawartości sodu z dodatkiem potasu, w której jest magnez zamiast sztucznego antyzbrylacza.
Zastosuj techniki kulinarne: gotowanie w wodzie, gotowanie na parze, duszenie oraz smażenie i pieczenie z małą ilością tłuszczu.
INDEKS GLIKEMICZNY NIEKTÓRYCH POPULARNYCH PRODUKTÓW
Olej z ostropestu. Zdrowe właściwości oleju z ostropestu. Właściwości oleju z ostropestu. Zdrowe działanie oleju z ostropestu.
Właściwości oleju z ostropestu (Oleum Silybum marianum)
Ostropest jest to starożytne ziele pochodzące z Samarii i niektórych części Izraela. Stosowane od tysiącleci jako lek na wątrobę.
W Niemczech nasiona ostropestu i wyciągi z tej rośliny wpisano do rejestru leków na marskość wątroby.
Wykazano również, że preparaty z ostropestu obniżają poziom cukru we krwi u diabetyków i normalizują poziom cholesterolu w hipercholesterolemii ( Fuchs i in. 1997, Shane 2001, Simanek i in.) oraz zapobiegają powstawaniu kamieni nerkowych i chorobom pęcherza moczowego [Tyagi i in. 2004].
Związki zawarte w ostropeście mają również działanie przeciwzapalne, wspomagające leczenie schorzeń skóry i zakażeń, a nawet antynowotworowe (czerniak) [Flora i in. 1998, Dhanalakshmi i in. 2004, Li LinHao i in. 2004
Olej pozyskiwany z ostropestu ma więc właściwości przeciwzapalne, stabilizujące, stymulujące rozwój i regenerację komórek wątrobowych (Fuchs i in. 1997, Braun 2003, Sridar i in. 2004). Jest też silnym przeciwutleniaczem, przeciwdziała uszkadzaniu komórek przez wolne rodniki (Katiyar 2002, Cevolani i in. 2003, Ferguson 2005).
Korzystne zmiany obserwowano lecząc chorych z zaawansowaną marskością wątroby i u alkoholików (Ożarowski i wsp. 1987).
Wykorzystuje się z ostropestu przede wszystkim właściwości odtruwające i ochronne miąższ wątroby ale tez i nerek , przed niszczącym działaniem trucizn (Salmon 2002, Ferguson 2005).
Od dawna znane jest korzystne działanie w krwawieniach wewnętrznych i oraz krwawieniach z narządów kobiecych i dlatego jest stosowany w zwalczaniu krwawienia z nosa, jelita grubego, żylaków odbytu, przedłużonych miesiączkach (Ożarowski i wsp. 1987).
Reguluje czynności trawienne zwiększając wydzielanie soku żołądkowego, poprawiając apetyt i dlatego podaje się w niedokwaśności soku żołądkowego, braku łaknienia, wzdęciach i odbijaniu, a niekiedy w bólach głowy typu migrenowego, obniżonym ciśnieniu i chorobie lokomocyjnej(Ożarowski i wsp. 1987).
Owoce ostropestu zawierają 2-4 % mieszaniny flawonolignanów, zwanych sylimaryną. W jej skład wchodzą sylibina, sylidiamina i sylikrystyna o podobnej budowie i własnościach fizykochemicznych oraz izosylimaryna, 2,3-dehydrosylimaryna, 2,3-dehydrosylikrystyna i tzw. sylibinomery, czyli oligomeryczne pochodne sylimaryny. Ponadto występuje toksyfolina, alkohol dehydrokoniferylowy, kwercetyna, tyramina, histamina, śluz, kwasy organiczne, witaminy C i K, fitosterole, zwłaszcza ?-sitosterol, garbniki, białka, cukry (około 21 %) i tłuszcz z dużą ilością kwasu linolowego, a także minerały.
Wyciągi z owoców ostropestu mają szerszy zakres działania niż sylimaryna.
(Ożarowski i wsp. 1987).
Olej z ostropestu stosujemy zewnętrznie i wewnętrznie.
Zastosowanie wewnętrzne oleju z ostropestu. Zaleca się przyjmować olej 3 razy dziennie ok. 4 gramów (1 niecała mała łyżeczka przed jedzeniem). Olej z ostropestu stosowany wg zaleceń nie powoduje żadnych skutków ubocznych.
Zastosowanie wewnętrzne oleju z ostropestu: * zaburzenia funkcji wątroby * zaburzenia dróg żółciowych tj. marskość wątroby, zapalenie wątroby, stłuszczenie wątroby, alkoholowe zapalenie wątroby, * zapalenie jamy ustnej, * zapalenie dziąseł, * zapalenie krtani, * wydalanie substancji toksycznych z organizmu, * obniża poziom cholesterolu, * normalizuje procesy trawienia, * wzmacnia i uelastycznia naczynia włosowate, * polepsza wzrok, * obniża ryzyko chorób serca i naczyń, * wzmacnia system odpornościowy.
Zastosowanie zewnętrzne oleju z ostropestu: * oparzenia, * do leczenia trudno gojących się ran, * procesy ropne, * egzema, * rumień, * nadmierne rogowacenie skóry, * w świerzbiączce i innych objawach alergii atopowej oraz kontaktowej.
================================================
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Na ostatnim spotkaniu naszego koła gościliśmy grupę osób z Żor która przedstawiła nam swój sposób na dobrą zabawę , a przy tym na "zrzucenie wagi". Sposób prosty a nie wymagający dużego wysiłku. Był to pokaz a zarazem pierwsza lekcja tzw. tańca liniowego .
Wkrótce zamieszczę kilka fotek i filmik z tego jakże ciekawego spotkania
Paski na ryczałt są dla Cukrzycy typu I oraz pozostałe typy cukrzycy
wymagające co najmniej 3 wstrzyknięć insuliny na dobę a także terapia
cukrzycy za pomocą pompy insulinowej, pozostali odpłatność 30 %.
Aktualne ceny wszystkich pozycji w Tabeli:
1. Wysokość odpłatności podaje na recepcie lekarz. Od niego musimy oczekiwać wpisania poziomu odpłatności „R” ryczałt lub „30 %”
2. W aptece na podstawie tak wypisanej recepty muszą nam wydać lek według stawek z listy refundacyjnej.
3. Glukometr można otrzymać w aptece.
4. Jeśli lekarz lub farmaceuta nie wywiąże się ze swoich obowiązków –
nie rezygnuj! Poinformuj także odpowiednie instytucje – zobacz - NFZ i Rzecznik Praw Pacjenta
=============================================
Glukometry a badania laboratoryjne poziomu glukozy we krwi
Badanie glukozy we krwi metodą laboratoryjną
służy rozpoznaniu cukrzycy i okresowej jej kontroli. Wyniki uzyskane w
laboratorium różnią się znacznie od wskazań glukometrów.
Pewne
zamieszanie budzi fakt, że wskazania glukometrów mogą się istotnie od
siebie różnić. Spotkamy się z taką sytuacją w momencie zmiany starego
sprzętu na nowy. Czy oznacza to, że nie można polegać na wskazaniach
glukometrów? Nic bardziej mylnego.
Ocena dokładności glukometru
Dokładność
glukometru ocenia się, porównując wyniki jego pomiaru z wynikami
otrzymanymi drogą laboratoryjną. Za dokładny uznaje się taki glukometr, w
którym różnica między jego wskazaniami a wskazaniami laboratoryjnymi
mieści się w granicach:
± 15 mg/dL przy stężeniach glukozy < 75 mg/dL (4,2 mmol/L) lub
± 20 % przy stężeniach glukozy ≥ 75 mg/dL.
Glukometr
wymaga ok. 200 pomiarów, by móc określić poziom jego dokładności.
Osobno należy dokonywać pomiarów stężenia glukozy < 75 mg/dL i osobno
≥ 75 mg/dL. Po zsumowaniu uzyskanych wyników z obu zakresów stężeń
glukozy, ocenia się ile z nich mieści się w wytycznych. Jeśli co
najmniej 95% pomiarów mieści się w podanych kryteriach minimalnej
akceptowalnej dokładności, to glukometr uznaje się za dokładny.
Różnice
we wskazaniach między poszczególnymi glukometrami wynikają z ich
konstrukcji. Glukometry starszego typu są skalibrowane do pełnej krwi,
natomiast najnowsze generacje tych urządzeń są skalibrowane do osocza. W
praktyce wygląda to tak, że nowe modele wyświetlają wyższe wyniki niż
te starsze. Jest to zjawisko całkowicie normalne, gdyż glukometry
starszego typu nie przeliczały wyników przez odpowiedni współczynnik
(1,12). Warto zatem wybierać te glukometry, które są skalibrowane do
osocza i wynik podają już odpowiednio przeliczony (np. iXell).
Utrudnieniem
dla użytkowników są niepełne informacje bądź ich brak na temat
skalibrowania glukometru. Międzynarodowa norma EN ISO 15197 wyraźnie
wymaga (w pkt. 5.2), by instrukcja użycia systemu monitorującego poziom
glukozy we krwi zawierała m.in. informacje na temat procedury pomiarowej
i/lub materiałów kalibracyjnych (powinna być wskazana spójność
pomiarowa w odniesieniu do referencyjnej procedury pomiarowej).
O tym, jak różnić mogą się od siebie wyniki, przekonują poniższe wzory obliczeniowe:
glukoza w pełnej krwi = glukoza w osoczu x [1,0 – (0,0024 x Ht 5)]
glukoza w osoczu = glukoza w pełnej krwi x 1,12.
Sztuka wyboru glukometru
Norma EN ISO 15197,dotycząca
minimalnej akceptowalnej dokładności glukometru, nie uznaje za
„bardziej dokładny” takiego glukometru, w którym więcej niż 95% pomiarów
mieści się w podanych wyżej kryteriach. Ważne, by spełniał kryteria
dokładności.
Glukometr
powinien zatem wyróżniać się dodatkowo innymi cechami, które będą
składać się na jego funkcjonalność i prostotę obsługi.
Nowoczesnym
systemem monitorującym stężenie glukozy we krwi jest iXell. Miarą
postępu jest zastosowana w nim możliwość badania krwi pobranej z innego
miejsca w organizmie niż opuszka palca (AST – alternatywne miejsca
nakłucia). Zapewnia bezpieczny i wygodny
pomiar dzięki układowi automatycznego zasysania próbki krwi na pasku
testowym. Mała kropla krwi (0,7 µl) wystarczy
do prawidłowego pomiaru, który wyświetla się na dużym, czytelnym
ekranie. Niewielkie rozmiary kropli oznaczają płytsze i mniej bolesne
nakłucia. Glukometr jest „skalibrowany” do osocza – wyświetlonego wyniku
nie trzeba przeliczać. Wyniki zapamiętywane są wraz z datą i godziną,
można je przesłać do komputera za pomocą specjalnego kabla
połączeniowego oraz oprogramowania. Glukometr ten może ponadto obliczyć
7-, 14-, 21-, 28-, 60-, 90-dniowe średnie wyników badań glikemii. Wyróżnia się także funkcją automatycznego wyrzutu paska testowego.
Możliwość
pobierania krwi z alternatywnych miejsc nakłucia, jaką daje glukometr
iXell, jest z pewnością korzystnym rozwiązaniem dla tych, którzy mają
opory przed nakłuwaniem opuszka palca. Trzeba jednakże pamiętać o kilku
zasadach, których spełnienie jest konieczne dla uzyskania prawidłowego
wyniku pomiaru. Badanie powinno być przeprowadzone na czczo lub 2
godziny po posiłku, co najmniej 2 godziny po przyjęciu insuliny, co
najmniej 2 godziny po wysiłku fizycznym.
Oznaczanie glikemii zgodnie z wytycznymi PTD
Oznaczanie
glikemii ma za zadanie rozpoznanie cukrzycy, nieprawidłowej tolerancji
glukozy (IGT) i nieprawidłowej glikemii na czczo (IFG).
Powinno
być wykonywane w osoczu krwi żylnej w laboratorium spełniającym
kryteria jakościowe, za pomocą analizatora biochemicznego. Oznaczenia
stężenia glukozy należy poddać wewnątrz- i zewnątrzlaboratoryjnej
kontroli jakości.
Pamiętajmy,
że do regularnych pomiarów należy używać glukometrów „skalibrowanych”
do osocza – czyli pokazujących na wyświetlaczu wynik przeliczony do
stężenia glukozy w osoczu krwi. Jest to bardzo ważne, bowiem prawidłowe
pomiary w laboratorium również dokonywane są w osoczu krwi żylnej. Tylko wówczas wyniki pomiarów są wiarygodne i można je ze sobą porównywać.
Cukrzyca typu 3 to inaczej "inny typ cukrzycy".
Termin ten oznacza całą grupę schorzeń, które mogą spowodować cukrzycę.
Są to rzadsze postaci niż typowe odmiany cukrzycy (czyli cukrzyca typu 1 i cukrzyca typu 2).
Do pojawienia się cukrzycy dochodzi również w przypadku wrodzonej różyczki i cytomegalii, czyli w przypadkach, kiedy matka przekazuje dziecku chorobę jeszcze przed porodem (są to zakażenia wewnątrzmaciczne).
Niektóre leki i substancje chemiczne mogą wywołać "inny typ cukrzycy". Są to:
glukokortykoidy,
hormony tarczycowe,
alfa-interferon.
Choroby o podłożu genetycznym, które mogą przebiegać razem z cukrzycą to na przykład :
Ministerstwo Zdrowia opublikowało nową listę refundacyjną. Ceny detaliczne pasków obniżą się maksymalnie o ponad 4 zł, co oznacza spadek odpłatności pacjenta - najwięcej za paski Glucocard 01 o 2,48 zł. Na liście są też nowe pozycje - paski Gmate oraz GlucoDr. ceny detaliczne insulin spadną od 1 do prawie 8 zł, co oznacza spadek dopłat pacjenta. Najbardziej potaniała insulina Actrapid - spadek dopłaty o 6,77 zł i Insulatard - spadek dopłaty o 5,38 zł. Wycofano z refundacji insuliny: Insulinum Lente, Insulinum Maxirapid, Insulinum Solutio Neutralis.
Oto ceny obowiazujące od 1 stycznia 2014:
+++++++++++++++++++++++++++++++ Płynna glukoza W stanie hipoglikemii (spadku stężenia glukozy we krwi) ratunkiem jest spożycie węglowodanów o wysokim indeksie glikemicznym (np. słodki sok, miód, coca-cola), które z kolei nie są wskazane do spożycia przez cukrzyków.
Wygodnym sposobem w letnie miesiące, a zarazem korzystnym z uwagi na profilaktykę nadwagi i otyłości, jest posiadanie ze sobą saszetek płynnej glukozy. Jest to wygodna forma, szybko działającego i łatwego w użyciu cukru! Zawartość energetyczna 1 saszetki stanowi 1 WW dzięki czemu może zapobiec przed hipoglikemią, a ponadto chroni przed spożyciem nadmiernej ilości pustych kalorii. =============================== ------@@@@------
Grabarze sobie gadają: - Pogoda ładna, nie za ciepło, ciśnienie stabilne.... nie ma co liczyć na sercowców, ciśnieniowców ani cukrzyków... - Taaa... - mówi drugi - martwy sezon... ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ 10 Przykazań Diabetyka
Nie będziesz miał tajemnic przed diabetologiem swoim.
Nie będziesz dostrzykiwał insuliny nadaremnie.
Pamiętaj abyś każdy dobry cukier święcił.
Czcij swego lekarza i swoją kadrę medyczną, abyś długo żył i
sprawnie funkcjonował.
Nie oszukuj samego siebie.
Nie szukaj cudzego łóżka kiedy będzie Ci słabo.
Nie podjadaj.
Nie mów fałszywego świadectwa przeciw zdrowiu swemu.
Nie pożądaj wymienników bliźniego swego (bo on kiedyś zje
Twoje).
Ministerstwo Zdrowia opublikowało nową listę refundacyjną. Ceny detaliczne pasków obniżą się maksymalnie o ponad 4 zł, co oznacza spadek odpłatności pacjenta - najwięcej za paski Glucocard 01 o 2,48 zł. Na liście są też nowe pozycje - paski Gmate oraz GlucoDr. ceny detaliczne insulin spadną od 1 do prawie 8 zł, co oznacza spadek dopłat pacjenta. Najbardziej potaniała insulina Actrapid - spadek dopłaty o 6,77 zł i Insulatard - spadek dopłaty o 5,38 zł. Wycofano z refundacji insuliny: Insulinum Lente, Insulinum Maxirapid, Insulinum Solutio Neutralis.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz